Bu toplu davada AİHM, 15 Temmuz darbe girişimi sonrası FETÖ/PDY üyeliği şüphesiyle gözaltına alınıp tutuklu kalan 86 başvurucunun şikâyetlerini değerlendirmiştir. Başvurucular, haklarında makul şüphe olmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeksizin tutuklama ve tutukluluğun devamı kararı verildiğini ileri sürmüştür. Mahkeme, ulusal mahkemelerin tutuklama kararlarında soyut, kalıp ve bireyselleştirilmemiş gerekçeler kullandığını, “katalog suç”, suçun niteliği, cezanın ağırlığı, kaçma ve delil karartma riski gibi unsurları otomatik şekilde sıraladığını, ancak somutlaştırmadığını tespit etmiştir. Ayrıca birçok dosyada delillerin tutuklama ile ilişkilendirilmediği ve alternatif tedbirlerin değerlendirilmediği görülmüştür. AİHM, Türkiye’nin olağanüstü hâl ve AİHS m.15 kapsamındaki derogasyonu dikkate almış ancak özellikle bir yılı aşan tutukluluk süreleri bakımından bu eksikliklerin “durumun gerektirdiği ölçüyü” aştığını vurgulamıştır. Anayasa Mahkemesi’nin başvuruları kısa ve gerekçesiz şekilde reddetmesi de etkili iç hukuk yolu sorununu göstermiştir. Sonuç olarak AİHM, tüm başvurucular yönünden AİHS m. 5/3’ün…

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin (AİHM) 22 Temmuz 2025 tarihli Demirhan ve Diğerleri / Türkiye kararı, 3 Kasım 2025’te Büyük Daire’ye sevk talebinin reddedilmesiyle kesinleşti. Karar, ByLock kullanımını tek başına “silahlı terör örgütü üyeliği” için delil sayan Türk yargı pratiğinin AİHS’nin 7. maddesi (kanunsuz ceza olmaz) ve 6. maddesi (adil yargılanma hakkı) ile bağdaşmadığını hükme bağladı. 239 başvuruyu kapsayan bu grup dosyada AİHM, Türkiye’de mahkemelerin “ByLock kullanan herkes örgüt üyesidir” yaklaşımının öngörülebilirlik ve bireyselleştirme ilkelerini ihlal ettiğini tespit etti. Mahkeme ayrıca, ByLock verilerinin elde edilme ve incelenme sürecinde savunmanın etkili şekilde erişim ve denetim imkânı bulamamasının, adil yargılanma hakkının özünü zedelediğini vurguladı. Karar, 6’ya karşı 1 oyla alındı ve Türkiye yargısındaki sistematik soruna dikkat çekti. AİHM, bu tür ihlallerin tekil vakalarla sınırlı olmadığını, Yalçınkaya kararında tanımlanan yapısal problemin devam ettiğini belirtti.…

3 Kasım 2025 tarihinde, AİHM’in Beş yargıçtan oluşan Büyük Daire Paneli Demirhan ve Diğerleri / Türkiye hakkında yapılan “Büyük Daire’ye sevk” (Grand Chamber referral) taleplerini inceleyecek. 3 Kasım 2025 tarihinde, AİHM’in Beş yargıçtan oluşan Büyük Daire Paneli Demirhan ve Diğerleri / Türkiye hakkında yapılan “Büyük Daire’ye sevk” (Grand Chamber referral) taleplerini inceleyecek. Demirhan and Others v. Türkiyeİndir

Anayasa Mahkemesi (AYM) Genel Kurulu, 23 Ekim 2025 tarihli toplantısında Kanun Hükmünde Kararname (KHK) ile kamu görevinden ihraç edilen üç kişinin bireysel başvurusunu karara bağladı. Mahkeme, iki başvuruda ihlal bulmazken, bir başvuruda özel hayata saygı hakkının ihlal edildiğine hükmetti. 👉 https://anayasa.gov.tr/26399

Ancak ifade etmek isteriz ki; akıllı telefon olarak adlandırılan cihazlardan elde edilecek her türlü veri ve bilginin doğrudan CMK m.134 kapsamında görülmesi ve başkaca herhangi bir koruma tedbirine, özellikle de CMK m.135’e dayanılmadan yalnızca CMK m.134 dayanak alınarak akıllı telefon niteliğindeki cihazlardan her türlü bilginin alınması ve kopyalanması hukuka uygun olmayacaktır. Haberin orjinal metnine şu linkten ulaşabilirsiniz.

AİHM tarihinde bir ilk!  ’HAKİKAT’leri konuştuğumuz programımızda Av. Hatice Yıldız ve Dr. Levent Mazılıgüney ile, AİHM’in Demirhan vd. (239 başvurucu) kararını değerlendiriyoruz.  AİHM Büyük Daire Yalçınkaya kararı sonrası Türk hükümetine bildirilen binlerce dosyadan ilk 239’u hakkında AİHS 6. md. (adil yargılanma hakkı) ve 7. md. (kanunsuz ceza olmaz) ilkelerinin ihlal edildiğine karar verildi. AİHM tarihinde ilk defa bu kadar çok sayıda dosyada AİHS 7. md. (kanunsuz ceza olmaz) ilkesi ihlali tartışıldı ve ihlal kararı verildi. Yalçınkaya kararı sonrası gelişmeleri ve 239 kişiyle ilgili verilen kararın olası etkilerini değerlendiriyoruz. https://www.youtube.com/watch?v=LPztKvsRUxE

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM), ByLock kullandıkları gerekçesiyle Türkiye'de terör örgütüne üyelikten mahkum edilen 239 kişinin toplu davasında kararını açıkladı. AİHM, başvuruculara yönelik mahkûmiyet kararlarının Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin (AİHS) 6'ncı ve 7'nci maddelerini ihlâl ettiğine hükmetti, Türk mahkemelerinin, ByLock kullanımına yönelik kategorik yaklaşımının hukukî olmadığına vurgu yaptı. AİHS'nin 6'ncı maddesinin 1'inci fıkrası "adil yargılanma hakkı"nı, 7'nci maddesi de "cezaların kanuniliği"ni yani kanunsuz ceza olamayacağını düzenliyor.

BM Keyfî Tutuklamalar Çalışma Grubu (WGAD), 26–30 Ağustos 2024’teki 100. oturumunda Akın Öztürk’ün tutukluluğunu keyfî buldu; serbest bırakılmasını, zararlarının tazmin edilmesini ve sorumlular hakkında işlem yapılmasını istedi. İşte BM Keyfî Tutuklamalar Çalışma Grubu WGAD’in tespitleri: Kategori I (hukukî dayanak yokluğu): Yakalama anında gerekçelerin bildirilmemesi ve yakalama emri olmaması nedeniyle kişi özgürlüğü ihlali. UDHR m. 9–10, ICCPR m. 9 bağlamında keyfîlik var. Olağanüstü hâl derogasyonları bu sonucu değiştirmiyor. Kategori III (adil yargılanma ihlali): Uzun ve ağır tecrit, avukata erişimin kısıtlanması, dosyaya erişim/eşit silahlar ilkesinin ihlali ve zorla/işkenceyle alınmış beyanların kullanılması gibi ciddi usul ihlalleri nedeniyle tutmanın keyfî niteliği. ICCPR m. 14 ihlali. Sağlık durumu endişe verici; WGAD “acil işlem” prosedürünü işletiyor ve insan onuruna saygılı muamele yükümlülüğünü hatırlatıyor (ICCPR m. 10/1). Türkiye’nin derhâl tahliye, tazminat ve diğer telafiler, ihlallerin bağımsız soruşturulması,…