Interpol’ün temel ilkelerinden biri, siyasi tarafsızlık ilkesidir. Bu ilke, Interpol Anayasası’nın 3. maddesinde açıkça düzenlenmiştir: “Siyasi, askerî, dinî veya ırksal nitelikteki hiçbir müdahale yapılamaz.” Bu hüküm, kuruluşun yalnızca cezai nitelikteki genel suçlarla ilgilenmesini; buna karşılık, siyasi veya ideolojik saiklerle yöneltilen taleplerden tamamen uzak durmasını zorunlu kılar. Böylece Interpol, üye devletlerin iç siyasal çatışmalarına, dinî veya etnik gerilimlerine ya da askerî anlaşmazlıklarına taraf olmadan, yalnızca objektif suç soruşturmalarına destek sağlar.

Madde 3, yalnızca bir etik ilke değil, bağlayıcı bir hukuki sınırdır. Bu nedenle, siyasi nitelikli suç isnatlarına dayanarak yapılan kırmızı bülten veya diffüzyon talepleri, Interpol’ün yetki alanı dışında kabul edilir. Özellikle “terör”, “devlete karşı suç”, “örgüt üyeliği” gibi suçlamaların, gerçekte siyasi muhalefet veya ifade özgürlüğü faaliyetlerine dayanması halinde, Interpol bu talepleri reddeder veya yayımlanmışsa geri çeker. Bu durum, bireylerin uluslararası düzeyde haksız yere aranmasının ve iade süreçlerinin siyasi amaçlarla kötüye kullanılmasının önüne geçmek açısından hayati öneme sahiptir.

Bu ilkenin uygulanmasını denetleyen organ ise Interpol Dosyalarının Kontrol Komisyonu (CCF)’dir. CCF, başvuru üzerine ilgili dosyayı incelerken, verilerin Interpol Anayasası’nın 3. maddesiyle uyumlu olup olmadığını değerlendirir. Eğer başvuru konusu bültenin dayandığı suçlamalar, siyasi, askerî, dinî veya ırksal saiklerle yöneltilmişse ya da adil yargılanma hakkını ihlal ediyorsa, Komisyon bu verilerin silinmesine veya düzeltilmesine karar verebilir. Böylece Madde 3, yalnızca bir beyan değil, etkin bir insan hakları koruma mekanizması olarak işlev görür; Interpol sisteminin tarafsızlığını ve güvenilirliğini uluslararası düzeyde teminat altına alır.